- шинчалме
- шинчалмеГ.: сынзалмы1. прич. от шинчалаш2. в знач. сущ. ржание
(Пагулын) пылышыжлан шокта: имне шинчалме, ушкал ломыжмо, йоча магырыме, вате-влакын шортмышт. [/i]Ю. Артамонов.[/i] Пагулу слышится: ржание лошадей, мычание коров, рёв детей, плач женщин.
Имне шинчалме, айдеме кычкырлыме виян сургалтеш. [/i]К. Васин.[/i] Громко раздаётся ржание лошади, крик человека.
Марийско-русский словарь . 2015.